Jak powinno się pisać: Słowo Boże czy słowo Boże? Np. „Spotkania z Jezusem w świetle Słowa Bożego”.

W powojennym tekście odczytuję w kronice słowa proboszcza: dostałem zezwolenie na na trinację i obecnie ja (....).

Szanowni Państwo,

w tej poradzie pojawia się przymiotnik Bożocielny. Frapuje mnie, dlaczego pisany wielką literą. Czy chodzi o to, że traktujemy go jako przymiotnik dzierżawczy? A jeśli tak, to dlaczego bożonarodzeniowy” piszemy od małej litery?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Witam Szanownych Ekspertów!
Hasło bóg/Bóg w słowniku PWN obudziło we mnie pewne wątpliwości. Dość powiedzieć, że jest niekompletne; mówi tylko o pisowni rzeczownika bóg, gdy chodzi o bóstwa religii poli- i monoteistycznych. (1) Jaką zatem literą zapiszemy wyraz bóg w odniesieniu do bóstw religii henoteistycznych, czy mówiąc o bezosobowym bogu panteistów? (2) Jak napiszemy, jeśli nasze rozważania mają charakter bardziej ogólny, niezależny od podziałów na typy religii? (3) Wreszcie – jaka właściwie zasada nakazuje pisać wielką literą rzeczownik bóg w odniesieniu do religii monoteistycznych? Z pewnością wielką literą napisać można ze względów uczuciowych i grzecznościowych, ale ta zasada charakteru obligatoryjnego nie ma. Trudno się zgodzić również na logikę imion własnych bogów i jednostkowych istot mitologicznych; skoro religii jest tak wiele i tak wiele bóstw jest z nimi stowarzyszonych, jakże można monopol na wyraz bóg dawać tylko tym, o których sądzi się, że są jedyni? Taki zabieg wydaje się nie mieć uzasadnienia. Bogowie (także ci jedyni) mają zazwyczaj swoje imiona (Allach, Jehowa itp.), więc po co wprowadzać takie zamieszanie? Byłbym niezmiernie wdzięczny za rozwianie moich wątpliwości.
Pozdrawiam serdecznie.

Szanowni Państwo,
Proszę o wyjaśnienie pochodzenia powiedzenia Bogiem a prawdą. Nie potrafię wyjaśnić znajomym, że użycie słowa między w tym powiedzeniu jest niewłaściwe. Słowniki, którymi dysponuję, podają jedynie w przykładach to powiedzenie bez dodatkowych wyjaśnień.
Z wyrazami szacunku i podziękowaniem,
Lesław Skwarski

Szanowni Państwo,
przyjmując, że przymiotniki piszemy małą literą, wydaje mi się, iż poprawny zapis to łaska boża. Jednakże wiele osób uważa, że ze względu na religijne uczucia należałoby zapisać łaska Boża lub Łaska Boża. Bardzo proszę o odpowiedź, który z zapisów jest najwłaściwszy.

Czy słowo Bóg jest imieniem własnym lub może nim być, i czy nie prowadzi do to wielu problemów referencyjnych? Niektórzy używają słowa Bóg jako imię własne, odnosząc się do Boga Biblii. W przypadku Boga Ojca, Boga Zbawiciela, a nawet Pana Boga wiadomo, o kogo chodzi, ale w innych przypadkach niekoniecznie: Bóg Miłosierny może się odnosić do różnych Bogów różnych religii. Studenci z różnych krajów mówiąc o Bogu, używają tego samego słowa Bóg i naciskają, aby używać tutaj wielkiej litery „B”

Dzień dobry.

Która forma jest poprawna: Sługa Boża Kunegunda Siwiec czy Służebnica Boża Kunegunda Siwiec?

Dziękuję i pozdrawiam,

PZ

Czy mitologią można nazwać zbiór wierzeń dowolnej religii? Tzn. czy oprócz określeń mitologia grecka, mitologia nordycka etc. można mówić również o mitologii chrześcijańskiej? Jeżeli mówimy o religii, to chciałbym zapytać również, czy można pisać słowo bóg małą literą, jeżeli mowa o bogu JHWH/Jahwe, skoro jest to tytuł, a nie imię własne?

Szanowni Państwo,
czy wyrazy święty i błogosławiony odnoszące się do konkretnych osób powinny być pisane wielką literą? Np. Święty Wojciech, Święty Jan Paweł II? Wiem, że skrót to św., nie Św. Rozumiem też sytuację, w której słowa te są częścią innej nazwy własnej, np. kościoła. Ale co, gdy chodzi po prostu o daną osobę? Czy jest to usankcjonowane, bo wśród zasad pisowni słownictwa religijnego nie znalazłem odpowiedzi? A co z wyrażeniem Boże Święty/święty? Z wyrazami szacunku Czytelnik